Soms
Kijk je om je heen
Alles lijkt wazig
Links, rechts
Voor en achter je
Wazig
Donker
Maar kijk eens goed
Want altijd
En overal
Is iets moois te zien
Scherp
Licht
Dichtbij of ver weg
Het is er
Altijd. Echt.

Mensen die mooi zijn van binnen
Ik zie ze graag
Charmant zijn ze in mijn ogen
Heel puur
Als bloesem zo fris
Eerlijk als goud
Liever dan lief
Als zij wil ik zijn
En? Heb je alle regels hierboven gelezen? Zo ja, dan ben je zojuist getuige geweest van mijn allereerste acrostichon. Acrostiwat??? Acrostichon! Ofwel een gedicht waarvan bepaalde, meestal de eerste, letters van iedere regel of strofe, achter elkaar gelezen zelf ook een woord of zin vormen (bron: Wikipedia). In mijn acrostichon vormen de eerste letters van iedere regel mijn voornaam: Michaela. Mooi toch?
Veel van jullie horen of lezen deze term nu waarschijnlijk voor het eerst, maar ik kan je verzekeren dat iedere Nederlander minimaal één acrostichon kent, namelijk het Wilhelmus. Zoek de tekst maar eens op, dan kom je erachter dat de beginletters van alle strofes/alinea’s samen de naam ‘Willem van Nassov’ vormen. En ja, er staat inderdaad een v op het einde. Dit was namelijk de spelling van Willems naam toen het Wilhelmus rond 1570 geschreven werd.
Weet je wat me nou superleuk lijkt? Als jullie zelf aan de slag gaan met het maken van een acrostichon, bijvoorbeeld van je naam of een ander woord. Leef je uit, niets is te gek. Stuur je acrostichon naar mij (michaelavanriel@outlook.com) en dan maak ik op mijn blog een speciaal plekje ervoor, zodat iedereen ervan mee kan genieten.
Durf jij de uitdaging aan?
Pak het dan.
Je bent er bijna.
Een klein stukje nog.
Zie je het al?
Toe maar.
Wees niet bang.
Ik ben bij je.
Maak het samen met je mee.
Daar, heel dichtbij.
Voel je het al?
Je ogen lachen.
Want ja.
Je voelt het.
Grijpt het.
Dat nieuwe begin.
regen.
druppels.
een klein verhaaltje op mijn raam.
wind.
een onverwachte wending.
verwarrend.
spannend.
hoe loopt het af?
zon.
steeds feller.
het verhaaltje vervaagt.
een open einde.