Iedere keer dat ik datzelfde tv-programma kijk, valt het me weer op en iedere keer opnieuw erger ik me er kapot aan: nieuwsverslaggeving in de tegenwoordige tijd!
Een voorbeeld. Stel jezelf voor dat je ’s avonds op de bank zit en naar een nieuwsprogramma kijkt. De nieuwslezer vertelt over een steekpartij die de avond voorafgaand aan de nieuwsuitzending heeft plaatsgevonden. Let op: heeft plaatsgevonden. Die steekpartij is dus niet op dat moment bezig. Nope, die is al achter de rug. De nieuwslezer brengt het echter als volgt: “Gisteravond. De avond is nog maar net begonnen, wanneer het vreselijk misgaat in een huis op het Dorpsplein. Een gewapende man komt het huis binnen en steekt in het wilde weg om zich heen. De politie komt ter plaatse en pakt de man op.”
Hoezo het gaat vreselijk mis? En steekt die man op het moment van de nieuwsuitzending nog steeds om zich heen? De politie pakt de man op? Ik mag toch hopen dat ze daar op het moment van de tv-uitzending al klaar mee is. En ja, natuurlijk weet ik heus wel hoe het bedoeld wordt, maar zeg het dan ook op die manier!
In boeken gebeurt het ook, maar dan is het alsof je in hetzelfde moment bent als degene over wie het gaat. Je wordt als het ware meegenomen in de tijd, waardoor het bijna voelt alsof je het verhaal zelf beleeft. Dat is bij een nieuwsbericht niet het geval en zeker niet de bedoeling.
Wat vind jij hier nou van? En wat valt jou op aan het taalgebruik van nieuwslezers? Bonuspunten voor wie weet over welk nieuwsprogramma ik het heb!
Michaela schrijft. 