Zolang ik me kan herinneren, ben ik al geïnteresseerd in mensen. In wat er in hun hoofd omgaat, waar ze mee bezig zijn, wat hun geschiedenis is, waarom ze doen wat ze doen. Dat beperkt zich niet tot de mensen om me heen: of het nu de overbuurvrouw is of een blogger die niet eens van mijn bestaan weet, ze boeien me allemaal. Niet voor niets kijk ik graag naar ‘human interest’ programma’s en lees ik interviews waarin mensen over hun leven en hun gedachten vertellen. Tot zover mijn alledaagse interesse in de mens.

Sinds een aantal jaar is die alledaagse interesse uitgegroeid tot iets wat veel verder gaat. Zover dat ik begonnen ben met de ‘Inleiding in de psychologie’ bij de Open Universiteit. En dat komt door vriendlief Arjan. Arjan en ik hebben elkaar ruim acht jaar geleden ontmoet via Lexa.nl. Grappig detail: ik had hem gespot en hij mij. Alsof het voorbestemd was. Maar dat terzijde… Een paar dagen na onze online ontmoeting: ons eerste telefoongesprek. Er was meteen een gigantische klik tussen ons en ik had meteen in de gaten dat Arjan geen doorsnee mens is. Dat bleek uit zijn manier van praten, de onderwerpen waarover we het hadden, en de diepgang van onze telefoongesprekken. Een week later ontmoetten we elkaar in het echt en de klik was er nog steeds. We praatten weer over van alles, en het werd me al heel snel duidelijk dat Arjan er een bijzondere manier van denken op nahield, anders dan anderen. En daar houd ik wel van.

Die manier van denken komt natuurlijk ergens vandaan. Vorig voorjaar werd eindelijk duidelijk waar vandaan. Nu denk je misschien: hoezo eindelijk? Ik ga hier niet in detail treden, maar feit is dat Arjan zijn hele leven tegen allerlei problemen is aangelopen, waarvan het grootste probleem misschien wel onbegrip is geweest van de mensen in zijn omgeving, vanwege zijn andere denkwijze. Hij heeft in ruim 30 jaar tijd bij diverse hulpverleners aangeklopt, en om een lang verhaal kort te maken: in het voorjaar van 2014 is eindelijk een diagnose gesteld waar we wat mee konden, namelijk Asperger. Voor diegenen die er nog nooit van gehoord hebben of niet weten wat het is: Asperger is een stoornis in het Autisme Spectrum. Hier kun je lezen wat Asperger inhoudt en wat veel voorkomende kenmerken van deze ontwikkelingsstoornis zijn. Bij Arjan uit het zich onder andere in tegelijkertijd denken in verschillende lijnen, alles wat iemand zegt letterlijk nemen, moeite hebben met bepaalde sociale situaties en snel overprikkeld zijn.

Ik ben op internet een en ander gaan lezen over Asperger en buiten dat ik werkelijk niet snap dat geen enkele hulpverlener hier eerder aan gedacht heeft, viel er voor mij heel veel op zijn plaats. De sites over Asperger en de verhalen van mensen met Asperger waren werkelijk een feest der herkenning. Alsof ik over Arjan las. Het intrigeerde me meer en meer, ik werd steeds nieuwsgieriger naar hoe het nou allemaal werkt in onze bovenkamers. Waarom denkt iemand met Asperger zo anders dan iemand zonder, de zogenaamde neurotype mens? Hoe komen prikkels binnen bij mensen? Waarom reageren we zoals we reageren? Vragen waarop ik antwoord wilde. Dus trok ik vorig jaar augustus de stoute schoenen aan en schreef ik me in voor de ‘Inleiding in de psychologie’. Ik ben tot nu toe tot halverwege het wel erg dikke boek gevorderd en kan alleen maar zeggen dat het inderdaad erg interessant is. Genoeg stof tot nadenken en tot schrijven. Wees gewaarschuwd: dit is mijn eerste, maar zeker niet mijn laatste blogpost over een onderwerp dat met psychologie te maken heeft.

Wordt vervolgd…